Ward Vranken 1e opvolger federaal parlement voor Oost-Vlaanderen

Ward Vranken is 32 jaar oud, geboren te Dendermonde en opgegroeid op de boerderij van zijn vader te Baasrode. Sinds 2011 woont hij in Buggenhout met zijn vrouw Lien Heyvaert.
Begin dit jaar werden Ward en Lien kersverse ouders van een flinke zoon Flor Vranken. 

Op de boerderij kreeg Ward een hart voor de schoonheid van de natuur. De natuurmicrobe trok zich
door in zijn studies wetenschapsleerkracht en zelfs tot in zijn professionele bezigheden. Momenteel
is Ward polderwachter bij Polder Vlassenbroek en staat hij in voor de controle van onbevaarbare
waterlopen.
In zijn vrije tijd is Ward zeer actief als vrijwilliger in verschillende socio-culturele verenigingen*. Met
zijn engagementen staat Ward dicht bij de burger en dus tussen de mensen. Dit maakt van hem de
ideale kandidaat om u te vertegenwoordigen in het federaal parlement.
De politieke microbe liep Ward op als jeugdraadvoorzitter. Nadien was hij nog actief als secretaris en
voorzitter van N-VA Buggenhout. Momenteel is Ward een zeer gepassioneerd gemeenteraadslid op
de Buggenhoutse oppositiebanken.**

*Maatschappelijk engagement:
 Bezieler van ‘De Langste Tafel Buggenhout’
 Bestuurslid Gezinsbond Buggenhout
 Lid van de milieuadviesraad Buggenhout
 Voorzitter van de welzijnsraad 1 januari 2018 - 2019
 Oud-leider scouts Buggenhout, voormalig voorzitter Jeugdraad Buggenhout, voormalig bestuurslid Jeugdhuis Bobo
 Lid Boogschuttersgilde Sint-Sebastiaan Opdorp
 Lid WTC Met de trein terug
 Zanger bij Johnny's Little Drumsticks

**Politieke loopbaan:
 Lidmaatschap N-VA sinds 2011
 Kandidaat N-VA Buggenhout lokale verkiezingen 2012: 174 stemmen
 Secretaris N-VA Buggenhout 2014-2016
 OCMW-raadslid in Buggenhout 2013
 Kandidaat Vlaams Parlement 2014: 4037 stemmen
 Voorzitter N-VA Buggenhout 2016-2018
 Gemeenteraadslid Buggenhout 2019-2024: 523 stemmen
 Lid van de politieraad 2019-2024
 Kandidaat provincieraad Oost-Vlaanderen 2018: 4693 stemmen

5 inhoudelijke speerpunten
Als landbouwerszoon heb ik grote affectie met het landbouwbeleid en merk ik een steeds
toenemende druk op de familielandbouw. Enkele uitdagingen in de landbouwsector: overheid
verhoogt de kwaliteitscontroles, de tussenhandelaars bepalen de prijs van producten, de beschikbare
landbouwoppervlakte neemt elk jaar af, de consument wordt veeleisender, de klimaatverandering
verkleint de rendabiliteit. Om onze landbouw leefbaar te houden zijn dringend acties nodig.
De producent moet weer zelf de prijs voor het product kunnen bepalen, de landbouwsubsidies kunnen
sturen in de richting van zelfvoorziening en duurzame landbouw, de consument moet opnieuw de
echte waarde van landbouwproducten leren kennen en ze ook seizoensgebonden aankopen. Tot slot
zou ons land ook op de Europese tafel moeten pleiten voor afgestemde reglementering voor ingevoerde producten.

Als polderwachter ben ik op professioneel vlak betrokken bij het integrale waterbeleid. Aangezien de
waterkwaliteit in onze waterlopen de jongste jaren niet meer is verbeterd, moet er een tandje
worden bijgestoken om hemelwater af te koppelen van afvalwaterstromen. In dezelfde beweging
kunnen ook extra bufferplaatsen en infiltratiezones de kans op wateroverlast inperken. Momenteel
is het waterbeleid een Vlaamse bevoegdheid maar ook op het federale niveau is er nog wetgeving
over waterloopbeheerders. Het doel moet zijn om het waterbeleid echt integraal te benaderen en
alles op het Vlaamse niveau te brengen. Met die overdracht kan de Vlaamse Regering de betreffende
wetgeving zelfstandig optimaliseren.

Als jonge vader wens ik een overheid die efficiënt omgaat met belastinggeld zoals ouders dat doen
met het gezinsbudget. De Vlaamse Regering gaf de afgelopen legislatuur het goede voorbeeld door
ruim 2500 politieke posten af te schaffen via onder andere de afslanking van de provincies en de
integratie van de OCMW’s en gemeentebesturen. Ook op het federale niveau zijn effiëntiewinsten te
boeken door bijvoorbeeld de senaat af te schaffen en het confederalisme te realiseren.

Als fiere Vlaming wil ik een overheid die zorgt draagt voor haar burgers en hun identiteit. De
identiteit van de Vlamingen is weliswaar onderhevig aan evoluties maar de evolutie mag niet te snel
gaan zodat het volk zich kan verzoenen met de verandering. Nieuwkomers die vluchten voor geweld
of vervolging mogen niet beschouwd worden als een (migratie)-probleem maar wel als een gevolg
van problemen. Natuurlijk is onze opvangcapaciteit om nieuwkomers te helpen, beperkt en
daarom controleren en begrenzen we best de migratiestromen.

Als actieve burger in verscheidene socio-culturele verenigingen kwam ik meermaals in contact met
federale wetgeving inzake culturele aangelegenheden. Nochtans werd de culturele bevoegdheid al in
1971 overgedragen aan de Cultuurraad voor de Nederlandse Cultuurgemeenschap (Vlaamse
Cultuurraad). Om een daadkrachtig cultureel beleid te voeren, worden best ook de wetgeving inzake
vzw-structuren en auteursrechten overgedragen aan de Vlaamse Regering.